Tag: Ouders

Wij, Jacques van Duijn en Lucy Mons, zijn de trotse ouders van Robbert, onze zoon van bijna 20. Robbert heeft een verstandelijke beperking en hij is autistisch. Hij heeft een IQ van 53. Robbert is nooit naar het reguliere onderwijs geweest. Hij kan niet goed lezen en helemaal niet schrijven. Rekenen is aan hem niet besteed.

Maar Robbert weet alles van treinen en vliegtuigen. Hij gaat ieder jaar dolenthousiast naar Spa voor de Formule 1 en is samen met zijn Ipad (en ons) de halve wereld al overgevlogen voor actieve vakanties in heel veel landen.

Robbert gaat graag naar musea waarbij het Spoorwegmuseum natuurlijk favoriet is. Na een lang traject met heel veel geduld van zijn zwemjuf voelt hij zich nu als een vis in en onder water. Snorkelen en zoeken naar “Nemo” is een leuke vakantiebesteding. Maar ook chillen op de bank met, als het mocht, Ipad, laptop en telefoon tegelijk aan, vindt hij heerlijk.

Robbert is een blije jongeman. Hij werkt 4 dagen per week bij een dagbesteding waar ze begrijpen wat hij nodig heeft. Een keer per maand logeert hij een weekend in hotel Spelderholt waar hij met leeftijdsgenoten leuke activiteiten krijgt aangeboden En ook daar begrijpen ze wat hij nodig heeft.

Nu nog een fijne, veilige plek waar Robbert kan gaan wonen. Samen met leeftijdsgenoten en een begeleiding die begrijpt wat Robbert nodig heeft. Niet omdat hij wij dat niet begrijpen maar omdat wij hem die veilige plek zo gunnen.

Zodat hij, net als veel jongeren van zijn leeftijd, uit huis kan gaan, aan zijn zelfstandigheid kan werken, een mooie toekomst kan opbouwen.

Om die plek te kunnen vinden hebben wij ons aangesloten bij het Ouderinitiatief Bij ons thuis. Wij geloven in deze gezamenlijke droom zodat onze kinderen een plek krijgen waar zij zichzelf kunnen zijn.

Binnen het ouderinitiatief ben ik, Lucy, actief in de communicatiecommissie. Deze commissie houdt zich onder andere bezig met de nieuwsbrief over ons ouderinitiatief, de berichten in de sociale media en de contacten met de overige media. Het is heel fijn om met gelijkgestemde mensen dit initiatief gestalte te kunnen geven. Samen voor onze kinderen.

Wij zijn GJ en Lidy Roelofsen. We wonen sinds 1993 in Elst. Wij zijn de trotse ouders van vier volwassen kinderen, 3 zoons en onze jongste dochter Yasmine. Yasmine (2001) heeft als gevolg van 2 syndromen, onder andere een verstandelijke beperking. En als nummer vier in rij, groeide ze op als volwaardig lid van het gezin. Als ouders hebben we steeds geprobeerd om haar maximaal te ondersteunen in hetgeen wat ze kan en wil en hebben we haar zoveel als mogelijk zelf de regie over haar leven gegeven. Na het doorlopen van het speciaal basis- en voortgezet onderwijs, vonden we het tijd dat zich op een andere manier verder ging ontwikkelen en kwamen we met Parc Spelderholt in aanraking. Ze mag daar maximaal 4 jaar (door de week) wonen, werken en leren. Maar wat daarna?

We willen een plek voor haar, die net voelt als thuis. Waar we haar met een gerust hart kunnen laten wonen en waar ze ook nog fijn woont als wij er niet meer zijn. Een thuis waar ze zich geborgen, gehoord en gezien voelt. Een plek als thuis betekent ook dat je zélf kiest wie er in dat huis mogen wonen, omdat je kiest voor mensen die bij elkaar passen. Én met begeleiding die we ook zelf kiezen, een vast team met vaste gezichten. En ja, het is een enorme klus die we op onze hals gehaald hebben. Onze drijfveer is dat we uit ervaring weten dat de enige manier om die plek te creëren, is om het zelf te doen. Dat we keuzes kunnen maken die goed zijn voor onze dochter en de groep, in plaats van financiële belangen voorop te stellen en alleen op basis daarvan keuzes maken. Dat laatste hebben we helaas teveel ervaren bij de logeer- c.q. zaterdagopvang. Wij willen als ouders ontzorgd worden en om de zorg los te kunnen laten vraagt om vertrouwen van ouder(s) in het ouderinitiatief.

We kwamen met een ander stel in contact dat actief was met het opzetten van een ouderinitiatief in Wijchen. Maar omdat het sociale netwerk van Yasmine bestaat uit voornamelijk familie, willen we haar het liefst daar ook dicht bij in de buurt. We besloten we om te kijken in hoeverre het haalbaar was om dichterbij een ouderinitiatief van de grond te krijgen. We hebben ons eerst georiënteerd op diverse andere landelijke ouderinitiatieven, bijeenkomsten bezocht en vooral veel informatie en ervaringen van andere ouders/initiatieven opgedaan. Met die wijsheid in onze pocket vonden we een ander ouderstel die de eerste opzet met ons wilde maken. Die keuze was bewust, omdat we ook gehoord hadden dat als je meteen met een grote groep ouders start, het beslissingsproces daardoor bemoeilijkt kan worden. Vanaf de eerste stap tot nu is een flinke tijd overheen gegaan. Het gaat stap voor stap. Er is een stichting opgericht waarvan Gerrit Jan secretaris is en Lidy voorzitter. Inmiddels is de groep ouders én potentiële bewoners flink gegroeid en zien we de toekomst met vertrouwen tegemoet.